سبد خرید
0

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

حساب کاربری

یا

تفسیر سوره انسان آیه 2

زمان مطالعه4 دقیقه

تاریخ انتشار : 20 اسفند 1402تعداد بازدید : 2520نویسنده : دسته بندی : تفسیر الآیات
پرینت مقالـه

می پسنـدم3

اشتراک گذاری

اندازه متن12

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا ﴿۲﴾

ترجمه:

همانا خلق کردیم ما انسان را از نطفه مختلط ما تغییر دادیم آن نطفه را پس قرار دادیم او را شنوا و بینا .

 

تفسیر:

نطفه به چه معناست ؟
در ابتدا نطفه به معنای آبی اندک بوده ، و سپس استعمالش در آب ذکوریت حیوانات
که منشأ تولید مثل است بر معنای اصلی غلبه یافته است .


أمشاج به چه معناست ؟

جمع کلمه «مَشیَج» و یا «مَشِج» بوده، که به معنای مخلوط و ممتزج است .


چرا برای نطفه از صفت امشاج استفاده شده است ؟

جواب اول: به اعتبار اجزای مختلف آن است .

جواب دوم: به اعتبار مخلوط شدن آب نر با ماده است .


نَبتَلِیهِ در آیه به چه معناست ؟

کلمه «ابتلاء» گه «نبتلیه» از آن مشتق گردیده، به معنای نقل چیزی از حالی به حالی دیگر است .
یک مثال ساده بزنم: مثلاً طلا را در کوره ابتلا می کنند تا ذوب شود و به شکلی که می خواد درآید .

در نتیجه اینکه می گوییم خدای متعال انسان را ابتلاء می کند، بدین معناست که ابتدا از نطفه خلقش می کند و سپس آن نطفه را علقه و علقه را مضغه می کند .


نظر برخی مفسرین درباره ابتلاء در آیه و رد آن:

برخی از مفسرین گفته اند: مراد از ابتلای انسان امتحان او از راه تکلیف است، اما این سخن با تفریع ” فجعلناه سمیعاً بصیراً ” نمی سازد چرا که سمیع و بصیر شدن انسان نمی تواند متفرع بر امتحان انسان باشد، و چنانچه مراد از آن تکلیف بود جا داشت تکلیف را متفرع بر سمیع و بصر بودن انسان کند و اگر چنانچه پاسخ دهند که کلام پس و پیش بوده این پاسخ مسموع نیست .


نکته درباره قید کردن مجدد کلمه انسان در آیه مورد بحث:

با اینکه کلمه «انسان» در آیه قبل ذکر شده بود و جا داشت به آوردن ضمیر اکتفا میشد، یعنی می فرمود: ” انا خلقناه…. ” اما خود کلمه را ذکر کرد ، باید دانست که در زبان عرب وضع اسم ظاهر در موضع ضمیر برای افاده نکته ای است، و در این اینجا به این دلیل بوده که مسجل نماید که خدای متعال خالق و مدبر امر انسان است .

 

ترکیب:

إِنّٰا: ان حرف توكيد و نصب. نا ضمير متصل مبني على السكون في محل نصب اسم ان.

خَلَقْنَا: فعل ماض مبني على السكون و نا ضمير متصل مبني على السكون في محل رفع فاعل.

اَلْإِنْسٰانَ‌: مفعول به منصوب و علامة نصبه الفتحة الظاهرة على آخره، و الجملة من الفعل و الفاعل في محل رفع خبر إن.

مِنْ‌ نُطْفَةٍ‌: جار و مجرور متعلقان ب‍‌ (خلقنا).

أَمْشٰاجٍ‌: صفة لنطفة مجرورة و علامة جرها الكسرة الظاهرة على آخره.


نَبْتَلِيهِ‌:
نبتلي فعل مضارع مرفوع لتجرده من الناصب و الجازم و علامة رفعه الضمة المقدرة على آخره و الفاعل ضمير مستتر وجوبا تقديره نحن. و الهاء ضمير متصل مبني على الكسر في محل نصب مفعول به، و الجملة من الفعل و الفاعل في محل نصب حال من فاعل خلقنا.


فَجَعَلْنٰاهُ‌:
الفاء حرف استئناف، جعل فعل ماض مبني على السكون لاتصاله بضمير رفع متحرك و معناها صيرناه تتعدى إلى مفعولين، نا ضمير متصل مبني على السكون لاتصاله بضمير رفع فاعل و الهاء ضمير متصل مبني على الضم في محل نصب مفعول به أول.


سَمِيعاً:
مفعول به ثان منصوب و علامة نصبه الفتحة الظاهرة على آخره، و الجملة استئنافية لا محل لها من الإعراب.

بَصِيراً: نعت ل‍‌ (سميعا) منصوب و علامة نصبه الفتحة الظاهرة على آخره.

ارسال دیدگاه
مقایسه محصولات

0 محصول

مقایسه محصول
مقایسه محصول
مقایسه محصول
مقایسه محصول